اعداد جادویی از کجا آمده‌اند؟
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۹۴۰۶
به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ اعداد ۱۳ و ۱۸ اعدادی مرموزند که معانی خاصی دارند. در قسمت اول این گزارش، به معنای عدد ۱۳ پرداختیم که از دوران مصر باستان تعریف شده است. عددی که به غیر از نحسی و بدیمنی، نشانه تغییر، تحول و دگرگونی و حتی شروعی دوباره است.
در ادامه عدد ۱۸ را از نظر مردم دوران باستان معرفی می‌کنیم:
عدد خوششانسیعدد ۱۸ از دیرباز و در بسیاری از ادیان عدد خوش‌شانسی بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برخی از ادیان که قدمت آنها به ۲ هزار سال پیش برمی‌گردد، در دعای روزانه خود ۱۸ درخواست از خداوند بازگو می‌کنند؛ مانند درخواست از خداوند برای کمک به عطای درک و خرد. پس می‌توان گفت که ۱۸ یک عدد محبوب برای بیان آرزوی زندگی طولانی در بعضی از ادیان است.
خاستگاه گم‌شده اعداد جادویی ۱۳ و ۱۸سوالی که باقی می‌ماند این است که چرا ۱۸ به این حد محبوبیت پیدا کرده است؟
کلمه chai یا «زندگی» احتمالا از کلمه مصری باستان hai گرفته شده است که «شادی» معنا می‌دهد. به طور مثال، فرعونن معروف، آمن‌هوتپ سوم، برای خود قصری در کرانه باختری در تبس ساخت و آن را Per Hai یا «خانه شادی» نامید. باید شادی و هیجان زیادی در این کاخ باشکوه -که بخشی از آن حفاری شده- وجود داشته باشد. نام خانه شادی بارها و بارها روی برچسب هدایای سفالی کشف شده که در این منطقه یافت شده‌اند. حتی بسیاری از آنها با تاریخ سال حک شده‌اند.
فرعون آخناتون، شاهزاده مصر که بعدها به یکتاپرستی روی می‌آورد، نیز خانه شادی خودش را در پایتخت خودش در آخت آتن (آمارنای امروزی) ساخت.
تصویری از آخناتون، نفرتیتی و دختران جوانشان، از مقبره‌ای در مصر. علامت آنخ برای «زندگی» توسط دستان پرمهر خورشید آتن به سوراخ بینی پادشاه هدایت شده است.
عدد ۱۸ به معنای زندگیشواهد نشان می‌دهند که فرعون‌های مصر باستان شیفتگی عجیبی نسبت به آنخ، نماد شناخته شده زندگی در آن زمان، داشتند. این علاقه حتی در آخناتون بیشتر هم دیده شده است. او دائما خود را به گونه‌ای به تصویر می‌کشید که تنها خدایش یعنی قرص خورشید آتن، زندگی را به او هدیه می‌دهد.
زندگی برای همه فراعنه مصر امری بسیار مهم بود و کتیبه‌های هیروگلیف متعددی یافت شده که نشان می‌دهد به آنها عمر طولانی اهدا شده است. مثلا در یکی از این کتیبه‌ها نوشته شده: زنده باد خدای نیکو که از حقیقت خشنود است؛ پروردگار همه زمین‌هایی که آتن را احاطه کرده، خدای بهشت، خدای زمین و زنده باد آتنی که به دو ساحل روشنایی می‌بخشد. زنده باد پدر، آتن. آتن برای همیشه زنده باد.
پس می‌توان نتیجه گرفت که زندگی برای فراعنه مصر باستان از هر چیز دیگری مهم‌تر بود؛ واژه‌ای که دارای ارزش عددی ۱۸ است.
۱۸ دشمن مصرعدد ۱۸ حداقل از نظر تمثیلی معرف تعداد دشمنان مصر هم هست. در خط اول کتیبه معروفی از مرنپتاه، فرعون مصر باستان است که از ۱۲۱۳ تا ۱۲۰۳ پیش از میلاد سلطنت می‌کرد، آمده است: سال پنجم، سومین ماه از فصل سوم (ماه یازدهم)، روز سوم، تحت عظمت هوروس: گاو نر توانا، شادی در حقیقت. پادشاه مصر علیا و سفلی....... قدرت بزرگنمایی، شمشیر پیروزمندانه هوروس، گاو نر، ۹ کمان...
به همین ترتیب، در کتیبه ابوالهول آمن‌هوتپ دوم توصیف متنی قابل توجهی از حمله فرعون به دشمنانش نوشته شده است: او سرهای ۹ کمان را به هم بسته است... همه آنها را در مشتش جمع کرده است، گرزش بر سر آنها کوبیده شده است...
به گفته مورخان، شکل ۹ به زبان مصر باستان به گونه‌ای است که سه برابر عدد سه را نشان می‌دهد که در آن زمان به معنای «کثرت کثرت‌ها» بود و بدین ترتیب این جمله بیانگر آن است که پادشاه کل همه دشمنانش را کشته است. این عدد به طرز عجیبی در مزامیر عهد عتیق تکرار شده است. به طور مثال، مزمور ۱۱۰:۱ می‌خواند: ...تا زمانی که دشمنانت را زیر پایت قرار دهم.
به طرز شگفت‌انگیزی یک زیرپایی با تصاویری از دشمنان در مقبره توت‌آنخ‌آمون کشف شده است.
جالب‌تر اینکه در داخل این مقبره معروف صندل‌هایی یافت شد که روی هر لنگه آن ۹ کمان حک شده و در مجموع ۱۸ دشمن فرعون را تشکیل می‌دهد. در واقع توت‌آنخ‌آمون با پوشیدن این صندل‌ها، روی سمبل ۱۸ دشمنش راه می‌رفته است.
محققان می‌گویند: حتی شگفت‌انگیزتر این است که بیش از یک جفت صندل در مقبره پادشاه توت کشف شده که تصویر دشمنان اسیر شده روی آنها حک شده است. یک جفت صندل وجود دارد که روی کفه داخلی یک لنگه‌اش یک زندانی آفریقایی و روی کفه لنگه دیگرش یک زندانی آسیایی به تصویر کشیده شده است که نماینده‌ای از دشمنان پادشاه توت بودند.
پیام این صندل‌ها کاملا واضح است؛ هر بار که فرعون قدمی برمی‌داشت، به معنای واقعی کلمه روی چهره دشمنانش پا می‌گذاشت.
18 در هنر و معماریاز زمان پادشاهی کهن مصر، تقریبا ۵ هزار سال پیش، پیکر انسان در هنر با استفاده از مربع‌های شبکه‌ای به تصویر کشیده می‌شد. برای مثال، زمانی که قرار بود دیواری تقاشی شود، هنرمندان دیوار را با شبکه‌ای می‌پوشاندند تا بتوانند از این طریق طرحی را که روی پاپیروس کشیده شده بود با دقت بیشتری کپی کنند. آنها طرح کل تصاویر را با رنگ قرمز دنبال می‌کردند. و جالب‌تر اینکه تصاویر انسان تعداد مربع استانداردی داشت. به این شکل که از پا تا سطح چشم تصویر انسان نقاشی شده به اندازه ۱۸ مربع بود. البته بقیه سر را می‌توانستند در هر اندازه‌ای که می‌خواهند بکشند.
پس با این اوصاف می‌توان نتیجه گرفت که ۱۸ عدد جادویی برای به تصویر کشیدن همه خدایان در قانون هنری مصر طی هزاران سال بوده است.
اما این ۱۸ مربع بر چه چیزی بنا شده‌اند؟ این مربع‌ها به اندازه یک کف دست یا چهار انگشت انسان بود. مثلا ذراع سلطنتی برابر با هفت کف دست بود. این ۱۸ مربع به دو بخش تقسیم می‌شود: ۱۱ مربع از پا تا ناف که برای مصریان بسیار مهم بود (در واقع ۱۱/۱) و از کمر تا سطح چشم که به اندازه هفت مربع بود. این دو بخش در یک نسبت طلایی با عنوان Φ با یکدیگر هستند. این نسبت طلایی از دیرباز در هندسه و طبیعت به رسمیت شناخته شده بود و در واقع، در زیبایی شناختی هنر فاکتور مهمی به شمار می‌رفت.
محققان با نگاهی عمیق‌تر معتقدند که این اعداد در ابعاد هرم بزرگ مصر نیز به چشم می‌خورد. مثلا نسبت پایه به قد آن دقیقا همان نسبت بدن انسان است.
بنابراین می‌توان گفت که ۱۸ مهم‌ترین عدد در تعیین نسبت خدایان و حتی بزرگترین اهرام ۵ هزار سال پیش و همچنین عمر طولانی است.
در پایان باید گفت که عدد ۱۸ را می‌توان اعداد خوش‌شانس نامید. حتی عدد ۱۳ را. چون در زندگی می‌توانیم چیزهای جدید را بپذیریم و مانند اوزیریس شویم و خود را با کمک الهی متحول کنیم.
پس دفعه بعد که عدد ۱۳ یا ۱۸ را دیدید، آن را به یمن و خوش‌شانسی بگیرید. اما به یاد داشته باشید که این اعداد نمادهای مخفی ویژه‌ای هستند که به هزاره‌های قبل برمی‌گردند و همان اعداد مقدسی هستند که اهرام براساس آنها ساخته شده است؛ همان تقارنی هستند که هنر و زیبایی دوران باستان را تعریف می‌کنند و همان قدرت‌های رستاخیزی هستند که توسط خدایان و فراعنه مصر مهار شده‌اند.
منبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: باستان شناسی مصر باستان خوش شانسی زنده باد شده اند عدد ۱۸
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۹۴۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رازگشایی از نمادهای ۲۷۰۰ ساله ایران باستان
دکتر مارتین ورتینگتون، آشورشناس سرشناس، موفق شده تا یکی از قدیمی‌ترین معما‌های باستان‌شناسی را حل کند. او توانسته تا نمادهای باستانی روی معبد ۲۷۰۰ سالهای را رمزگشایی کند که حدود یک قرن، کارشناسان را گیج کرده بود.
به گزارش خبرآنلاین، این نمادهای باستانی و اسرارآمیز روی چندین معبد در مکان‌های مختلفی از شهر باستانی دور- شاروکین که در خُرس‌آباد کنونی عراق واقع‌شده‌اند، به چشم می‌خورد. این شهر در آن زمان و بین سالهای ۷۲۱ تا ۷۰۴ قبل از میلاد مسیح تحت حکومت «سارگون دوم» پادشاه آشور اداره می‌شد.
تعبیر پنج نماد شهر باستانیتوالی پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) اولین بار از طریق نقاشی‌های منتشرشده توسط حفار‌های فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم، به دنیای مدرن معرفی شد و از آن زمان تا امروز، ایده‌های مختلفی در مورد معنی این نمادها به گوش می‌رسد.
خیلی از افراد، این نمادها را با هیروگلیف‌های مصری مقایسه و آن را بازتابی از قدرت امپراتوری تفسیر می‌کردند؛ برخی نیز معتقد بودند که این نمادها، نشان‌دهنده نام پادشاه است.
حالا دکتر مارتین ورتینگتون از دانشکده زبان‌ها، ادبیات و مطالعات فرهنگی ترینیتی با انتشار مقاله‌ای به رمزگشایی این نمادها پرداخته است. استدلال او این است که کلمات آشوری برای پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) به ترتیب از راست به چپ، به نحوی هستند که شکل آشوری نام "سارگون" (šargīnu) را بیان می‌کنند.
در برخی از اماکن یافت‌شده در همان سایت باستان‌شناسی، تنها از سه نماد (شیر، درخت، گاوآهن) استفاده‌شده که طبق استدلال دکتر ورتینگتون، دوباره نام "سارگون" را با پیروی از همان اصول یادآور می‌شود.
دکتر ورتینگتون در این رابطه گفته: «مطالعه زبان‌ها و فرهنگ‌های باستانی، پازل‌هایی را با شکل‌ها و اندازه‌های مختلف در ذهن ایجاد می‌کند؛ اما در میان‌رودان باستان کمتر پیش می‌آید که با نمادهای اسرارآمیزی روی دیوار معبد روبه‌رو شوید.»
نمادهای یادآور صور فلکیبه گفته دکتر ورتینگتون، هر یک از پنج نماد را می‌توان به‌عنوان یک صورت فلکی نیز در نظر گرفت. بدین ترتیب که شیر نشانه صورت فلکی شیر (اسد) و عقاب یادآور صورت فلکی عقاب است.
از آنجایی‌که منشأ صورت‌های فلکی عمدتاً در خود بین‌النهرین بوده، شباهت‌های زیادی در این رابطه مشاهده می‌شود. درخت انجیر نشانی از صورت فلکی «فَک» است که امروزه وجود ندارد.
طبق گفته دکتر ورتینگتون: «هدف از استفاده از این پنج نماد، ثبت کردن نام سارگون در آسمان‌ها برای همیشه بود؛ نوعی راهکار هوشمندانه برای جاودان کردن نام پادشاه که البته ایده جاودان کردن نام افراد، تنها منحصر به آشور باستان نیست.»
قوم‌های بابل، آشور و سومر و چند قوم دیگر در بین‌النهرین باستان (عراق امروزی) و مناطق مجاور آن زندگی می‌کردند و امروزه با بهره‌گیری از نوشته‌های خط میخی که در آن مناطق به‌وفور یافت می‌شود، تحقیقات ارزشمندی در حال جریان است.
الفبا و نوشتن، حدود ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد در این منطقه اختراع شده و بدین ترتیب اگرچه دانشمندان دوره سارگون از این موضوع آگاه نبودند، اما تلاش می‌کردند تا با بهره‌گیری از نمادهای نوشتاری جدید به نحو متفاوتی تاریخ بین‌النهرین را تا ابد جاودانه سازند.
دکتر ورتینگتون دراین‌باره ادامه داد: «من نمی‌توانم نظریه‌ام را اثبات کنم، اما این نظریه هم برای دنباله پنج نمادی و هم برای دنباله سه نمادی صحیح از آب درمی‌آید. به‌علاوه، اینکه این نمادها می‌توانند به‌عنوان صورت فلکی فرهنگی مناسب مدنظر قرار بگیرند برایم بسیار جالب است. ازنظر من احتمال اینکه همه‌چیز اتفاقی و شانسی باشد، بسیار بعید است.»
تخصص دکتر ورتینگتون در زبان‌ها و تمدن‌های بین‌النهرین باستان، ازجمله تمدن بابلی‌ها، آشوری‌ها و سومری‌هاست. این منطقه شامل عراق کنونی و بخش‌هایی از ایران، ترکیه و سوریه است و اغلب به‌عنوان "مهد تمدن" شناخته می‌شود، جایی که شهرها و امپراتوری‌ها متولد شده و داستان آن بخش بزرگی از تاریخ بشر است.
بین‌النهرینی‌ها عادت به شمردن در دسته‌های شصت‌تایی داشتند و به همین دلیل است که امروز، هر ساعت معادل ۶۰ دقیقه و هر دقیقه معادل ۶۰ ثانیه است. دکتر ورتینگتون در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: «حل معماها، یا دست‌کم تلاش برای حل آنها، سرگرم‌کننده است؛ اما مطالعات درباره بین‌النهرین، درواقع تلاشی برای درک پیچیدگی جوامع انسانی و دستاورد‌های فرهنگی است.»
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟